«بسم الله الرحمن الرحیم»
قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
آیه۵۳ زمر
هر نفسی که از جان آدمی بالا می آید، نویدی است برای امتداد حیات و جبران مافات و این عجب نعمت بزرگی است از جانب خدای متعال...
گویی مرگ را با هر دم در آغوش میگیرم و در برزخ دم و باز دم، اوست که فرصت دوباره ای میدهد تا از نو شروع کنم و نَفَس های سوخته نفسم را تزکیه کنم تا بتوانم بوی خدا را تنفس و لذت حضورش را درک کنم.
چقدر شاد میشود آدمی که بداند خدا غفور است و هرچیزی را میتواند جبران کند. وقتی پشت آدم به خدای غفور گرم باشد هیچ زمستانی نهال وجودش را سرد نمیکند و او را از فرارسیدن بهار نومید نمی سازد.
خدایا غفرانت را تشنه ام...
#غفران
#آیه_نوشت
- ۰ نظر
- ۰۵ آبان ۰۰ ، ۱۴:۱۳