حواس، هواست!¡

بسم الله الرحمن الرحیم

 تا حواست رو هواست نمی‌تونی کار کنی! تفکرت مختل میشه، عقلت کار نمیکنه و نمی‌تونی حکم خدا رو درست کشف کنی، تدبر هم که هیچ! چشم و گوشت کور میشه و عاقبت ها رو نمی‌بینی و کم کم طهارتت از دست میره...

پس، خدایا مرا سرگرم و مشغول خودت کن، حواسم را مشغول امامم کن...

مثل مادر...که همه حواسش علی(علیه‌السلام) بود!

 

اللهم اجعَل رغبتی فی مَسألَتی مثلَ رَغبَة أولیائک فی مسائلهم، و رَهبَتی مثل رهبة اولیائک، وَ استَعملنی فی مرضاتک عَمَلاً لا أترُکُ معه شیئاً من دینک مخافة احدٍ من خلقک. اللهم هذه حاجتی فأعظِم فیها رغبتی، و اظهِر فیها عُذری، و لَقِّنّی فیها حُجّتی، و عاف فیها جسدی.(صحیفه‌سجادیه، دعای۵۴.در طلب غمگساری)

خداوندا، چنان کن که اشتیاقم به تقاضا نمودن از تو، همچون شوق در خواست کردن دوستدارانت، و بیمناکی‌ام چنان ترسیدن دوستانت باشد. در راه خوشنودی‌ات مرا به کاری بدار که با وجود آن، هیچ یک از آیینت را به خاطر ترس از آفریدگانت فروگذار نکنم. خدایا این نیاز من است. پس شوق مرا در رسیدن به آن عظیم و پربهاساز، و عذر و بهانه ام را در باره‌اش معلوم گردان، و دلیلم را در [خواستن]ش به من بفهمان، و جسمم را در [طلب]‌ش به سلامت دار 

 

سلام بر مجاهدانی که مشغول اویند...